ZESPÓŁ KLASZTORNY ZAKONU CYSTERSÓW

Budynek klasztorny pochodzi z lat 1671 - 1684 i jest skromną, dwukondygnacyjną budowlą z krużgankiem. Obecnie zajmuje go zgromadzenie Ojców Pijarów, którzy sprawują pieczę nad kościołem Św. Jana Chrzciciela.

W latach 2010 - 2013  przeprowadzono gruntowną renowację 3 zabytkowych obiektów Zespołu Klasztornego  Zakonu Cysterskiego. W wyremontowanym Zespole  znalazło swoją siedzibę  Muzeum Przyrodnicze przeniesione w 2013 roku z Pawilonu Norweskiego i Muzeum Barokowych Fresków na Dolnym Śląsku.

Bardziej okazały jest tzw. Długi Dom wybudowany przez Cystersów w latach 1689-93, na bazie starszej, szesnastowiecznej budowli. Wzniesiony został w stylu wczesnego baroku i do dziś zachował jego cechy w elewacji frontowej. Powstał z myślą o przybywających „do wód” kuracjuszach - był pierwszym domem zdrojowym w Cieplicach. Po kasacie zakonu w 1810 roku, kupili go Schaffgotschowie i umieścili tu swój księgozbiór, a także bogate kolekcje eksponatów przyrodniczych, minerałów, militariów, dzieł sztuki oraz pamiątek rodzinnych. Po drugiej wojnie światowej budynek przejęło Uzdrowisko Cieplice, umieszczając w nim biura i przychodnię lekarską.  W 2015 roku przeszedł gruntowny remont i obecnie w Długim Domu znajduje się hotel dla kuracjuszy i restauracja.

W obrębie zabudowań klasztornych znajduje się także pawilon nad źródłem „Marysieńka”, wybudowany w roku 1710, a przebudowany sto lat później, kiedy zwieńczono go kopułą. 

Naprzeciwko Długiego Domu, przy moście na rzece Kamiennej, warto zwrócić uwagę na XVIII - wieczną figurę Świętego Jana Nepomucena, fundacji hrabiego Schaffgotscha.