MURY OBRONNE

Jelenia Góra niemal od początku swojego istnienia, a na pewno od XIV w., opasana była podwójnymi murami obronnymi. Niższy mur zewnętrznymi stał się suchą fosą, zaś wewnętrzny wzmocniony był 36 bastejami. Trzy bramy miejskie (Długa, Wojanowska i Zamkowa) posiadały własne wieże, bastiony i barbakany. Do dziś zachowały się tylko fragmenty tych obwarowań: Baszta Wojanowska z basteją kryjącą kaplicę św. Anny, spore fragmenty murów wplecionych w późniejsze budowle przy ul. Jeleniej oraz dwa samodzielne obiekty- Baszta Zamkowa i tzw. „Baszta Grodzka”.

Baszta Zamkowa wzniesiona w XIV w. uległa zawaleniu po pożarze w 1550 r. Obecna budowla to cylinder (7,57 m średnicy) z ośmioboczną nadbudówką, pod którą umieszczono galerię widokową z balustradą. Na znajdującej się na szczycie metalowej chorągiewce widnieje postać Jelenia i data budowy „1584”. Na trzecim i czwartym piętrze widoczne otwory strzelnicze, prze te w kształcie krzyża można było strzelać z dział. Ponieważ brama przy której stała baszta zamykała drogę wiodąca do zamku stojącego niegdyś na Wzgórzu Krzywoustego, nazwaną ją „Zamkową”. Bramę wyburzono w 1833 r., a Wieżę pozostawiono jako punkt widokowy.

„Baszta Grodzka”, której nazwa pochodzi od lokalizacji przy ul. Grodzkiej, powstała w XV w. jako jedna z 36 bastei, wzmacniających mury miejskie. W XVIII w., łącznie ze wzniesioną wówczas dobudówką, pełniła funkcje mieszkalne. Wejście do „baszty” prowadzi przez barokowy portal (przeniesiony z wyburzonej kamienicy), na którym umieszczono datę 1679 r. Obok wmurowano w ścianie trzy barokowe detale architektoniczne z nieistniejących dziś okolicznych budynków.