UZDROWISKO CIEPLICE

Wedle legendy odkrywcą właściwości cieplickich wód był książe Bolesław Wysoki. W pogoni za zranionym jeleniem dotarł do źródła, przy którym zwierzę moczyło swoje rany, odzyskując siły.

Ponad sto lat później, w roku 1281 książę Bernard lwówecki podarował "Calidus fons" ("Gorące źródło") i okoliczne ziemie zakonowi Joannitów ze Strzegomia, a zapis dotyczący tego wydarzenia jest pierwszą historyczną wzmianką na temat powstania cieplickiego uzdrowiska. Joannici założyli tutaj pierwszy szpital, a także kościół i gospodę służące przybywającym chorym. W 1381 roku Ciepłowody kupił rycerz Gotsche Schoff, protoplasta rodu Schaffgotschów, który podarował jedno ze źródeł sprowadzonemu przez siebie zakonowi Cystersów. Cystersi gospodarowali w Cieplicach do roku 1810, a ród Schaffgotschów do zakończenia II wojny światowej. 

Przez kilka stuleci  funkcjonowały tu dwa źródła – Hrabiowskie, zwane też Drewnianym (ze względu na typ obudowy), a obecnie Damskim oraz Klasztorne (Kamienne), obecnie Męskie. Pierwsze z nich - Hrabiowskie, było dostępne dla wszystkich, a wykorzystywane przede wszystkim przez ubogich. Natomiast źródło Klasztorne przeznaczone było dla bogatszych kuracjuszy. W XIX i XX powstały kolejne ujęcia. 

Pierwszy naukowy opis właściwości cieplickich wód pochodzi już z XVI wieku. Współczesne analizy wskazują, że swoją skuteczność zawdzięczają zawartości związków siarki, krzemu i fluoru, a także wysokiej temperaturze, dochodzącej do 90 stopni Celsjusza. Dawniej kuracja polegała głównie na leczniczych kąpielach, dziś wykonuje się tu szeroki wachlarz zabiegów z zakresu wodolecznictwa, inhalacji oraz kinezyterapii, światło- i elektrolecznictwa.

W czasie wolnym od zabiegów skorzystać można z ciekawej oferty imprez turystycznych, rekreacyjnych i kulturalnych, organizowanych przez instytucje działające na terenie uzdrowiska.