PARK ZDROJOWY

Główna aleja parkowa powstała już w 1796 roku, jednak całość założenia pochodzi z pierwszej połowy XIX wieku, kiedy to Schaffgotschowie przebudowali swój przypałacowy ogród francuski na park w stylu angielskim i postanowili udostępnić jego część mieszkańcom i kuracjuszom. Aby uatrakcyjnić przybywającym pobyt w zdroju, powstały w parku miejsca, w których kuracjusze mogli spędzić czas wolny od zabiegów leczniczych. 

1) Przy głównej alei parkowej znajduje się pawilon „Edward”. Budynek powstał w 1820 r. jako cukiernia („waflarnia”), a następnie był kilkakrotnie rozbudowywany. Dobudowano między innymi salę taneczną, pokój bilardowy, salę koncertową, werandę i pokoje gościnne, aż stał się głównym domem zdrojowym. Kwitło w nim życie towarzyskie i kulturalne cieplickiego uzdrowiska;

 2) Teatr Zdrojowy. 

W II poł. XIX w. na terenie Kotliny Jeleniogórskiej istniał tylko jeden budynek teatru zbudowany w latach 1835-1836 na terenie Parku Zdrojowego w Cieplicach.  Początkowo miał on charakter dworski i służył tylko wybranej widowni, dla gości Schaffgotschów przebywających na wypoczynku lub na kuracji w uzdrowisku. Udostępniono go szerszej widowni w latach 40. XIX w. Teatr ten nigdy nie posiadał stałej obsady aktorskiej, Wybudowano go w 1836 roku w stylu klasycystycznym, według projektu Alberta Tollberga. Wnętrze budynku wykonane jest z drewna, w tym także mechanizmy sceniczne. Unikatem w regionie jest nachylona ku publiczności scena i niezwykła akustyka. Na widowni z jednym balkonem może zasiąść do 200 widzów. Teatr powstał na wniosek Agnieszki Schaffgotsch, aby trupy teatralne nie musiały występować na otwartym placu w Parku; 

 

3) Restauracja Pałac Zdrojowy - Galeria-  zbudowana w latach 1797-1800 według projektu wrocławskiego architekta Carla Gottfrieda Geiβlera, nawiązującego do antycznych willi. Budynek ten uważano długo za najpiękniejszy w Cieplicach. Wewnątrz urządzono salę koncertową, czytelnię, salon gier towarzyskich, palarnię cygar i restaurację. Obecnie funkcjonuje tutaj Kawiarnia Zdrojowa.